Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/12266 Esas 2006/18190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava bir boşanma davasıdır ve taraflar arasında kusur, kişisel ilişki, iştirak, yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat konularında anlaşmazlık vardır. Mahkeme, davacının eylemlerinin kusurlu olduğu ve bazı temyiz itirazlarının yersiz olduğu sonucuna varmıştır. Ancak, mahkeme tarafından takdir edilen iştirak nafakasının, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına ve günün ekonomik koşullarına uygun olmadığına hükmedilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı sadece iştirak nafakası konusunda bozulmuştur. Mahkeme kararında Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesinin göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edilmiştir.
Detaylı açıklama:
- Taraflar arasındaki dava boşanma davasıdır ve kusur, kişisel ilişki, iştirak, yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat konularında anlaşmazlık vardır.
- Mahkeme, dosyadaki yazılar ve deliller doğrultusunda davacının da bazı kusurlarının olduğu sonucuna varmıştır.
- Ancak, davacının temyiz itirazlarının çoğunun yersiz olduğu karara bağlanmıştır.
- Mahkeme, davacının ağır hakaretlerde bulunması ve telefonu eşine fırlatarak etkili eyleme teşebbüs etmesinin de belirlendiğini ifade etmiştir.
- Mahkeme, davacının ihtiyacı olan iştirak nafakasının takdir edilen miktarın altında olduğuna hükmederek, daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiği sonucuna varmıştır.
- Bu kararın temelinde Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesinin dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Hukuk ve adaletin gerektirdiği hakkaniyet kurallarına göre hareket edilir.\"