Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16034 Esas 2019/13249 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16034
Karar No: 2019/13249
Karar Tarihi: 18.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16034 Esas 2019/13249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, temizlik işçisi olarak çalışan müvekkilinin iç akdinin haksız feshedildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsili istemi üzerine açılmıştır. İş Mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davalı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Yargıtay, davalının harçtan muaf olduğu dikkate alınmaksızın harca hükmedilmesinin hatalı olduğunu belirterek hükmün bu şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. Kararda atıf yapılan kanun maddeleri şunlardır: Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2016/16034 E. , 2019/13249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ... İlçe Kültür Merkezinde temizlik işçisi olarak ihale alan şirketlerde çalıştırıldığını, iç akdinin haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı Bakanlığın Harçlar Kanunu"nun 13/j. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmaksızın Mahkemece davalı aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebidir. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının harca ilişkin 2. bendinin hükümden tamamen çıkartılarak yerine;
"2-Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafça yatırılan 121,45 TL peşin harcın talep halinde davacıya iadesine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.