MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müştekiler ... ve ...’ın 21.10.2013 tarihli celsede şikayetçi olduklarını ve davaya katılmak istediklerini beyan etmelerine rağmen katılma talepleri konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş ise de süresinde temyiz dilekçesi verip, sanıklar hakkındaki hükümleri de temyiz ederek katılma iradesini gösteren müştekiler vekilinin, 5271 sayılı CMK"nin 260/1. maddesi uyarınca hükümleri temyize hakkının bulunduğu anlaşılmakla; CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca müştekilerin davaya “katılan”, vekilinin “katılanlar vekili” olarak kabullerine karar verilerek yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı başvurulacak kanun yolu 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin “itiraz” olduğu belirtilmekle, CMK"nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz talepleri itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılanlar vekilinin temyiz isteminin suç vasfına ilişkin olmadığı ve kesinlik sınırını aşan bir durumun da bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyetleri bulunmadığından sanıklar müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
3)Sanık ... hakkında katılanlar ..., ..., ..., ... ve ...’a karşı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında
katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı hakaret suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri kesinlik sınırı içinde kalmakta ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih ve 2009/2-43 Esas - 2009/56 sayılı kararında belirtildiği üzere; kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz yasa yoluna başvurulması halinde temyiz incelemesine konu olabilecekleri kabul edildiğinden, katılan vekilinin suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz istemi üzerine işin esasına girilerek yapılan incelemede;
Hapis cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
4)Sanık ... hakkında katılanlar ..., ... ve ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere karşı katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın, kendisine yönelen haksız saldırıları savuşturmak amaçlı ve saldırıyla orantılı eyleminin TCK"nin 25/1. maddesi gereğince meşru savunma sınırları içinde kaldığı anlaşıldığından 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde CMK"nin 223/2-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasındaki "CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA" kısmının çıkarılması, TCK’nin 25/1. maddesi ibaresinden önce gelmek üzere "yüklenen suçların sanık tarafından işlenmesine rağmen, olayda hukuka uygunluk nedeninin bulunması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi uyarınca beraatine" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.