Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1188 Esas 2019/5884 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 09/02/2016 gün ve 2015/795 - 2016/65 sayılı kararı onayan Daire"nin 20/11/2017 gün ve 2016/4283 - 2017/6352 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili ile marka sözleşmesi akdetmeksizin müvekkiline ait TSE markasını birçok inşaat için ürettiği asansörlerde kullanmak suretiyle müvekkili kurumu maddi ve manevi zarara uğrattığını ileri sürerek, 8.260 TL maddi ve 41.300 TL manevi olmak üzere toplam 49.560 TL tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, 20.000 TL manevi tazminatın 22/09/2010 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, diğer yönden mahkemenin önceki kararı kesinleşmiş olmakla yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına dair verilen kararın davalı ve davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Mahkemenin 09/02/2016 tarihli 2015/795 Esas 2016/65 Karar sayılı ilamı davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edildiği halde Dairemizin 20/11/2017 tarihli 2016/4283 Esas 2017/6352 Karar sayılı ilamıyla sadece davalının temyiz itirazlarının incelendiği, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelemesinin yapılmadığı anlaşılmakla davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulüyle, temyiz itirazlarının incelenmesine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile temyiz itirazlarının incelenmesine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, işbu kararın Dairemizin 20/11/2017 tarihli 2016/4283 Esas 2017/6352 Karar sayılı onama ilamının eki sayılmasına, peşin harcın onama harcından mahsubuyla 15,20 TL"nin davacıdan alınmasına, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 26/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.