Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9295 Esas 2016/8908 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9295
Karar No: 2016/8908
Karar Tarihi: 18.10.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9295 Esas 2016/8908 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müteahhit olarak tanıtıp dolandırıcılık suçu işlemiştir. Şikayetçi ile tanışırken kendisini müteahhit olarak tanıtıp iş bulmakta yardım edebileceğini söylemiş ancak daha sonra fotoğraf ve kimlik fotokopisi gerektiği için para istemiş ve 700 TL para almıştır. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna karar vermiş ve TCK'nin 157/1, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddelerine göre 6.000 TL adli para cezası ve 80 TL adli para cezası verilmesine hükmetmiştir.
TCK'nın ilgili maddeleri açıklamak gerekirse,
- 157/1: \"Dolandırıcılık\", kimseyi aldatarak kendisine veya başkasına yarar sağlamak amacıyla, başkasının zararına olarak, hukuka aykırı olarak her türlü yarar sağlama veya her türlü tasarrufta bulunma eylemidir.
- 62: Adli para cezası öngörülen suçlardan olan dolandırıcılık, maddeye göre cezalandırılır.
- 50/1-a: Hapis cezasının yanında adli para cezası da verilebilir.
- 52/2: Önyargı oluşturmama ve suçun işlendiğine dair inandırıcı delil bulunması gerekmektedir.
- 52/4: Sanığın önceden hüküm giymemiş olması durumunda cezanın daha hafif olması gerekmektedir.

23. Ceza Dairesi 2015/9295 E. , 2016/8908 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince 6.000 TL adli para cezası ve 80 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın savunmasında bildirdiği adrese tebliğ yapılamaması üzerine, cezaevinden çıkarken bildirdiği adrese Tebligat Kanunu 35. maddeye göre tebliğ edildiği anlaşılmış ise de, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunun 3. maddesi ile eklenen "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmüne göre sanığın yokluğunda verilen kararın dosyada bulunan adresine yapılan tebligatın tebliğ edilememesi üzerine, sanığın merniste kayıtlı adresine Tebligat Kanunu 21/2 maddesi gereğince tebligat yapılması gerekirken, dosyada mevcut bilinen son adresine aynı Kanunun 35. maddesine göre yapılan tebligatın geçersiz olduğu, bu nedenle sanığın 30/05/2012 tarihli eski hale getirme ve temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Şikayetçi ..."nin Bursa"dan Artvin iline dönerken bindiği otobüste yanına oturan sanık ile tanıştığı, sanığın kendisini müteahhit olarak tanıttığı, sohbet sırasında şikayetçinin de inşaat işlerinde çalıştığını öğrenen sanığın müteahhitlik belgesi alıp iş bulmakta yardım edebileceğini söylediği ve şikayetçinin cep telefonu numarasını alarak kendi cep telefonu numarasını şikayetçiye verdiği, birkaç gün sonra sanığın şikayetçiyi arayarak Ankara ile görüştüğünü, müteahhitlik belgesi işinin olduğunu söyleyerek, fotoğraf ve kimlik fotokopisi gerektiğini belirterek şikayetçiye buluşma yeri söylediği, şikayetçi ile buluştuğunda da sanığın belgeleri aldıktan sonra ayrıca belgeyi almak için de 700 TL para gerektiğini belirttiği, şikayetçinin de bu parayı sanığa verdiği, sonrasında ise bir daha sanığa ulaşamadığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği tüm dosya kapsamından anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 18/10/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.