Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/35737 Esas 2020/2220 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/35737
Karar No: 2020/2220
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/35737 Esas 2020/2220 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçundan yargılanan sanığın, önceki bir davada beraat ettiğine dair kararı iptal ederek yeniden yargılanmasına karar verdi. Ancak, başka sanıkların suçundan doğrudan zarar görmeyen katılana, bu suçtan dolayı kamu davasına katılma hakkı verilemeyeceği ve verilen kararın da hukuken geçersiz olduğu belirtilerek temyiz istemi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 323/1 maddesi: Hüküm verilemeyecek haller
- CMK'nın 223/2-b maddesi: Beraat kararı verilmesine sebep olan haller
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi: Temyize ilişkin hükümler
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi: Temyiz edilemeyecek kararlar

15. Ceza Dairesi 2017/35737 E. , 2020/2220 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık
HÜKÜM : 5271 sayılı CMK."nın 323/1 maddesi gereğince; Sanık ... hakkında mahkemenin 2009/76 Esas ve 2011/183 Karar sayılı dosyasında kurulan 13/06/2011 tarihli hükmün iptali ile sanığın CMK."nın 223/2-b maddesi gereğince beraatine

Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz dışı sanıkların bir kısım kişileri çalışmadıkları halde çalışıyor gibi gösterip Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirmek suretiyle kamu kurumu zararına dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia olunması karşısında, katılan ..."ın bu suçtan doğrudan doğruya zarar gören sıfatı bulunmaması nedeniyle kamu davasına katılma hakkı bulunmadığı ve usulsüz verilmesinden dolayı hukuken geçersiz olan katılma kararının hükmü temyiz etme yetkisi vermeyeceği cihetiyle, mevcut temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunu"nun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.