Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/9122 Esas 2014/9187 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, eksik ödenen kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 22.04.2014 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY

Davacı işçi, davalı şirkete ait işyerinde 17.03.1977- 06.07.2009 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin ekonomik sebeplerle feshedildiğini, kıdem tazminatı hesabında 17.03.1977-01.10.1995 tarihleri arasındaki sürenin dikkate alınmadığını ileri sürerek fark kıdem tazminatının hüküm altına alınması isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece isteğin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacıya 20.06.1989 tarihinde görev değişikliğini kabul etmediğini belirterek iş sözleşmesini feshettiğine dair dilekçesine istinaden kıdem tazminatı ödendiği, 04.09.1989 tarihinde tekrar girişi yapıldıktan sonra 31.12.1993 tarihinde yine davacının aynı gerekçe ile iş sözleşmesini feshettiğine dair dilekçesine istinaden kıdem tazminatı ödendiği, ertesi gün tekrar girişi yapılıp bu kez 10.09.1995 tarihinde emeklilik nedeniyle kıdem tazminatı ödendikten sonra 01.10.1995 tarihinde tekrar girişi yapılarak 06.07.2009 tarihine kadar çalıştırıldığı anlaşılmaktadır. Davacıya emekli olması nedeniyle 01.01.1994-10.09.1995 tarihleri arası için ödeme yapılmıştır.
Dinlenen tanıklar davacının işe girdiği tarihten itibaren aralıksız çalıştığını açıklamışlardır.
İş sözleşmesi gerçekte feshedilmediği halde ileride daha fazla kıdem tazminatı ödememek için kıdem tazminatı adı altında yapılan ödemelerin avans olarak kabul edilip mahsup edilmesi gerekir. Aksi halde kötüniyetli uygulamalar himaye edilmiş olur. Nitekim Yargıtay"ın istikrar kazanmış uygulaması da bu yöndedir (9.HD. 30.11.1999, 11466-18141; 9.HD. 05.06.2002, 1348-9500; 9.HD.10.06.2004, 13716-14459). Emeklilik nedeniyle iş sözleşmesinin gerçekte feshedildiği kabul edilse bile emeklilik nedeniyle sona eren dönemin 17.03.1977-10.09.1995 tarihleri arası kabul edilerek kıdem tazminatının hesaplanması ve avans niteliğindeki ödemelerin mahsubu gerekirdi. Bu sebeple mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan Sayın Çoğunluğun aksi yöndeki görüşüne katılamıyoruz. 22.04.2014