Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/6392 Esas 2019/15136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
5237 Sayılı TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin, kişinin kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması adli para cezası veya diğer seçenek yaptırımlarda uygulanmayacağına dair yasal düzenleme karşısında; sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının aynı Kanun"un 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi sebebiyle belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmaya dair karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu sebeple yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, TCK 53. maddesine yönelik hükmün 7. maddesinin hükümden tamamen çıkartılarak, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.