Mahkeme : ..... Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-)Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede, 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanması istenmediği gibi; anılan maddenin uygulanması için sanıklara ek savunma hakkı verilmeden TCK"nın 43. maddesinin uygulanarak CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2-)Sanıkların ".... mahallesi .... sokak No:25" sayılı adreste uyuşturucu madde satışı yaptıklarının iddia edilmesi, Sanık ..."in, bahsi geçen evde ikamet etmediğini savunması karşısında; sanıkların tamamının olay tarihi itibariyle aynı evde ikamet edip etmediklerinin araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-)Sanıklar hakkında, dokuz farklı tarihte uyuşturucu madde ticareti yaptıkları gerekçesiyle açılan kamu davasında, TCK"nın 43. maddesinin uygulanabilmesi için her biri ayrı ayrı cezalandırılabilir nitelikteki eylemin sabit olması gerektiği gözetildiğinde; sanıkların iştirak iradesi içerisinde hareket ederek atılı suçu işledikleri kabul edilmiş ise de; sanıkların kullandığı belirtilen ve teknik araçlarla izlenen evden çıkması nedeniyle yakalanan kişilere 5 ay sonra yaptırılan teşhislerde, sadece ...."ın sanık ..."i teşhis ettiği, diğer sanık ..."un teşhis edilmediğinin anlaşıldığı halde, bu kişilerin tamamının sanıkları teşhis ettiği kabul edilerek hüküm kurulduğu anlaşılmakla; her bir sanık yönünden ve her bir olaya ilişkin kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanıkların hangi eylemi ile ne şekilde, hangi olaya iştirak ettiklerinin ve hangi eylemlerinin sabit görülüp hükme esas alındığının denetime elverişli şekilde belirtilmesi gerekirken yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
4-)Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı"nca alınan tanık numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5-)Sanıklar .... ve .... yönünden; TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 08/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.