Danıştay 7. Daire 2021/303 Esas 2021/4670 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/303
Karar No : 2021/4670


TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

2- (DAVACI) ... Tütün Ürünleri Sanayi Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından imal edilip satışı yapılan ürünlere ilişkin olarak 2019 yılının Nisan dönemi için ihtirazi kayıtla beyan üzerine tahakkuk ettirilerek ödenen özel tüketim vergisinin maktu vergi tutarına isabet eden kısmının iptali ile fazla ödendiği belirtilen verginin tecil faiziyle birlikte iadesi istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 'Oran veya Tutar' başlıklı 12. maddesinin (b) fıkrası ile Cumhurbaşkanı'na (III) sayılı listenin B cetvelindeki mallar için asgari maktu vergiyi her bir mal itibarıyla sıfıra kadar indirme konusunda verilen asgari maktu ve maktu verginin belirlenmesine ilişkin yetki uyarınca çıkarılan 04/01/2019 tarih ve 554 sayılı Cumhurbaşkanı Kararında, tütün içeren sigaralar için, asgari maktu vergi tutarının 0,00 TL olarak belirlendiği, maktu verginin hesaplanmasına dair hüküm gereği, asgari maktu vergi tutarlarının, perakende satışa sunulan ürünlerin birim ambalajı içinde yer alan her bir sigara adedi ile çarpımı sonucu bulunacak tutarın %20’sine tekabül eden tutarı aşmamak üzere; birim ambalaj itibarıyla maktu vergi tutarı belirlenmesi gerekirken, asgari maktu vergi tutarının sıfır olarak belirlenmesine rağmen, maktu vergi tutarının 0,42 TL olarak belirlendiğinin anlaşılması karşısında anılan düzenlemeye dayanılarak, davacı adına yapılan özel tüketim vergisi tahakkunda hukuka uyarlık bulunmadığı; fazladan ödenen verginin 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun hükümleri çerçevesinde hesaplanacak yasal faiziyle iadesinin icap ettiği gerekçesiyle özel tüketim vergisi tahakkukunun iptali ile fazladan ödenen 89.150.670,00-TL'nin ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte davacıya iadesine, faiz isteminin yasal faizi aşan kısmı yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: 4760 sayılı Kanun hükümleri doğrultusunda Cumhurbaşkanı Kararı ile asgari maktu vergi tutarının sıfıra indirildiği, maktu vergi tutarının ise 4760 sayılı Kanun'a ekli listede belirtilen asgari maktu vergi tutarının %20'sini aşmayacak şekilde "0,42-₺" olarak belirlendiği dikkate alındığında, Anayasa ve 4760 sayılı Kanun'un verdiği yetkiye dayanılarak çıkarılan, icrailik kanunilik ilkelerinden yararlanan bu düzenlemenin idare tarafından kaldırılmadığı/geri alınmadığı yahut yargı merci tarafından iptaline karar verilmediği müddetçe uygulanması gerektiğinden, anılan düzenleme uyarınca yapılan dava konusu özel tüketim vergisi tahakkukunda yasaya ve hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun reddine, davalı idarenin istinaf başvurusunun kabulü ile mahkeme kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasından sonra, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davalı idarece, nispi harca hükmedilmesi gerektiği; davacı tarafından, 04/01/2019 tarih ve 554 sayılı Cumhurbaşkanı Kararı ile asgari maktu vergi sıfır olarak belirlendiğinden 4760 sayılı Kanun'un 12. maddesi uyarınca Cumhurbaşkanının asgari maktu verginin %20'sini geçmemek üzere maktu vergiyi tespit edebileceği, bu durumda, maktu verginin de sıfır olması gerektiği, düzenleyici işlemin iptal edilmemiş olmasının, bu düzenlemeye dayalı olarak tesis edilen işlemin iptaline engel olmayacağı, uygulama işlemlerinin düzenleyici işlemden bağımsız olarak dava konusu edilebileceği, fazladan tahakkuk ettirilen vergilerin yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI :Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ... 'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz istemlerinin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. ... TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 10/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.