11. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/1228 Karar No: 2019/5874 Karar Tarihi: 26.09.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1228 Esas 2019/5874 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2018/1228 E. , 2019/5874 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 21/12/2015 gün ve 2014/729 - 2015/1040 sayılı kararı bozan Daire"nin 20/11/2017 gün ve 2016/3549 - 2017/6304 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü: Davacı vekili, müvekkil ile davalı şirket arasında bulunan ticari ilişki nedeniyle davalı şirket tarafından müvekkiline 30.000,00 TL tutarındaki beş adet bononun düzenlenerek verildiğini, bu bonoların şirket yetkilisi olan davalı ... tarafından iki imza ile imzalandığını, ancak davalı şirketin bonoları ödemediğini, bunun üzerine müvekkili tarafından davalılar aleyhine asıl alacak ve işlemiş ticari faiz olmak üzere toplam 57.108,96 TL üzerinden ilamsız icra takibinde bulunulduğunu, davalıların icra dosyasına haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek davalıların icra dosyasına vaki itirazının iptali ile icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, müvekkillerinin davacıya borçlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davalı ... aleyhine açılan davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, davalı şirket aleyhine açılan davanın kısmen kabulü ile davalı şirketin icra dosyasına vaki itirazının 30.000,00 TL asıl alacak üzerinden iptaline ve asıl alacağın %20’si oranında icra inkar tazminatının davalı şirketten tahsiline dair verilen karar, davacı vekili ve davalı şirket vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur. Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre ve davada kısmen kabul kararı verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 26/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.