Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/1791 Esas 2020/8751 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 03/03/2016 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; aktif dava ehliyeti yokluğundan reddine dair verilen 10/06/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Davacı Hazine, davalının 4200 sayılı mera parseline elattığından bahisle 743,34TL eski hale getirme bedelinin tahsili için yaptığı icra takibine itiraz ettiğini, itirazın iptali ile %20 icra ihbar tazminatı talep etmiştir.
Mahkemece, davacının aktif davacı ehliyeti bulunmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava değeri (743,314 TL) karar tarihi itibariyle 5219 sayılı Yasanın 2 A maddesinin c fıkrası gereğince HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyizi halinde mahkemece veya 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay’ca temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Mahkemece verilen karar kesin nitelikte olduğundan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın yatırana iadesine, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.