22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/15906 Karar No: 2019/13221 Karar Tarihi: 17.06.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15906 Esas 2019/13221 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacı işçi iş akdinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin ve asgari geçim indirimi alacağının tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak davacının asgari geçim indirimi alacağı bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunduğu için, belgelerin incelenmesi sonucunda hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, asgari geçim indiriminin ücretin eki değil, işçilik alacaklarının hesaplanmasına esas ücrete dahil edilemeyeceği açıklanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise açıklanmamıştır.
22. Hukuk Dairesi 2016/15906 E. , 2019/13221 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının, iş akdinin haksız olarak fesh edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, asgari geçim indirimi alacağının tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1- Davacı vekilinin yerinde bulunmayan ve süresinde verilmeyen gerekçeli temyiz dilekçesinde belirtilen hususlar değerlendirilmeksizin sebepleri bildirilmiş olmayan temyiz isteğinin reddine, davalının ise aşağıdaki bent kapsamındaki temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir. 2- Taraflar arasında davacının asgari geçim indirimi alacağı bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. İşçiye ücreti dışında ödenen asgari geçim indirimi yasa ile getirilmiş olup, bireyin ve ailenin asgari geçim düzeyini sağlayacak bölümünün toplam gelirden düşülerek vergi dışı bırakılmasıdır. Bu nedenle ücretin eki değildir. Ücret olarak nitelendirilemez ve işçilik alacaklarının hesaplanmasına esas ücrete dahil edilemez. Somut olayda; dava dilekçesinde davacının asgari geçim indirimlerinin hiç ödenmediği iddia edilmiştir. Davalı vekilinin temyiz aşamasında sunmuş olduğu ücret bordroları incelendiğinde, bordroda asgari geçim indirimi ücret tahakkuku bulunduğu ancak bordroların bir kısmının davacı imzasını taşıdığı bir kısmının ise taşımadığı anlaşılmaktadır. Bu belge ödeme defi niteliğinde olup, her aşamada sunulabilir. Bu nedenle belgede yer alan tahakkukların davacıya ödenip ödenmediği belirlenerek ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.