Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4852 Esas 2019/6421 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın atılı konut dokunulmazlığının ihlali suçunu hakkında beraat kararı verilen temyiz dışı sanık İbrahim Kocaoğlan ile birlikte işlediği, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/4, 119/1-c maddelerine konu konut dokunulmazlığının ihlali suçunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde belirtilen uzlaşma kapsamındaki suçlardan olmadığı anlaşılmakla, atılı suçun uzlaşma kapsamında kalabileceğinden bahisle tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerekirken uygulanmaması sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, 5237 sayılı TCK"nun 63. maddesi uyarınca sanığın tutuklulukta geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmesi gerekirken gözardı edilmişse de infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (d) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında sanığın tutuklu kaldığı tarihin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın ikinci derece kayın hısımı olan mağdur ..."ın kovuşturma aşamasında sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği ve 5237 sayılı TCK"nun 167/2. maddesi uyarınca sanığa atılı hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının şikayete bağlı olduğu gözetilerek açılmış kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesi gerekirken sanık hakkında yazılı şekilde mahkumiyet kararları verilmesi,
2-Kabule göre de; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.