Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7386 Esas 2016/2046 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52, 53/1. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 55.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın katılan ..."dan aldığı suça konu 0186656 nolu ve 33.000 TL tutarındaki çeki katılan şirket ile imzaladığı 11.06.2008 tarihli faktoring sözleşmesi kapsamında temlik ederek faktoring hizmetinden yararlandığı, katılan şirketin çeki bankaya ibraz ettiğinde keşidecinin ödemeden men talimatı nedeniyle çek bedelinin ödenmediği, yapılan incelemede çekin 07.06.2008 olan keşide tarihinin ay kısmında tahrifat yapılarak 07.09.2008 olarak değiştirildiğinin anlaşıldığı, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda;
Sanığın, çeki ciro ederek ibraz süresi içerisinde katılan ..."ın yetkilisi olduğu şirkete düzenlediği 29.05.2008 tarihli ve 16992 nolu fatura ile birlikte katılan factoring şirketine vermiş olması, katılan factoring şirketi tarafından düzenlenen 11.06.2008 tarihli çek giriş bordrosunda çekin vade tarihinin 07.09.2008 olarak gösterilmesi, katılan ..."ın çeki sanığa vermeden önce fotokopisini çekip aslını elden aldığına dair imzasından sonra çeki sanığa verdiğini ve aldığı imzalı fotokopiyi de dosyasında sakladıklarını ifade etmesi, ancak Kayseri 1. İcra Hukuk Mahkemesine ibraz ettiği çek aslına ilişkin fotokopide sanığın çekin aslını elden aldığına dair bir ibarenin bulunmadığının anlaşılması, 11.11.2010 tarihli kriminal raporda çekte sonradan yazılan “9” rakamının sanığın eli ürünü olup olmadığının tespit edilemediğinin bildirilmesi karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.