
Esas No: 2017/22882
Karar No: 2019/13200
Karar Tarihi: 17.06.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22882 Esas 2019/13200 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücret alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, hükme esas alınan ek bilirkişi raporunda ıslaha karşı zamanaşımı def"i dikkate alınarak % 30 indirimli olarak 11.381,00 TL fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmış ve Mahkemece hüküm altına alınmıştır. Fazla çalışma ücret alacağı dava dilekçesinde 100,00 TL olarak talep edilmiş olup bakiye kısım 07.12.2015 tarihinde ıslah dilekçesi ile arttırılmıştır. Mahkemece 100,00 TL" nin dava tarihinden, bakiyesi 11.281,34 TL için ıslah tarihinden faiz yürütülmesi gerekirken 100,00 TL dava, 11.381,00 TL için ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalıdır.
3- Davacı vekili hem dava dilekçesinde hem ıslah dilekçesinde ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücret alacağı için yasal faiz talep etmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesinde "Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmüne yer verilmiştir. Davacı talebi aşılarak ihbar tazminatı yönünden dava tarihi yerine iş akdi fesih tarihinden ve yasal faiz yerine en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten; temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 3. ve 4. maddelerinin çıkarılarak yerine;
“3- İhbar tazminatı yönünden brüt 100,00 TL’nin dava tarihinden itibaren 2.087,36 TL "nin ıslah tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Fazla çalışma ücreti alacağı yönünden brüt 100,00 TL" nin dava tarihinden itibaren; 11.281,34 TL" nin ıslah tarihinden itibaren taleple bağlı kalınarak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde kelimelerin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.