Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3653 Esas 2019/10539 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3653
Karar No: 2019/10539
Karar Tarihi: 15.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3653 Esas 2019/10539 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinin verdiği bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Anayasa Mahkemesinin bir kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş olsa da, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkumiyet kararı yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. Ancak, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA ve düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58/7. maddeleri ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2019/3653 E. , 2019/10539 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, 1 yıl süre ile denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından "1 yıl süre ile" ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.