Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4648 Esas 2019/6398 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4648
Karar No: 2019/6398
Karar Tarihi: 29.04.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4648 Esas 2019/6398 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Başvurunun süresi ve suçların tarihine göre görüşülen dosyada, yerel mahkeme suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, kararın temyiz edilmesiyle ortaya çıkan durumda, gerekli tebligatın usule uygun yapılmadığı anlaşılmıştır. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrasına göre, tebligat yapılamaması durumunda bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat yapılmaktadır. Bila tebliğ iade edilmesi halinde ise adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres kabul edilerek tebliğ işlemleri tamamlanmalıdır. Ancak, bu kararda doğrudan MERNİS adresine usule aykırı olarak tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Bu sebeple, kararın temyiz işlemi usule uygun şekilde tebliğ edilip tebellüğ belgesi ile verilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrası, 21/2. maddesi, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/4648 E. , 2019/6398 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması"na dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gereğine rağmen gerekçeli kararın temyiz dışı sanık ..."ın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edildiği anlaşıldığından, gerekçeli kararın yukarıdaki açıklamalara göre temyiz dışı sanık ..."a usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için diğer yönleri incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.