Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki Temyiz eden Adalet Bakanlığı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri İşyurtları Kurumu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
2548 Sayılı Yasanın 1. maddesinde; icra dairesince miktar ve kıymeti muayyen olan ilamlı ve ilamsız alacaklardan tahsil olunan  paranın %2’si ve kıymeti muayyen olmayan ilamların icrasından ise tahsil harcının yarısı nispetinde harç alınır. Maktu harçlar ilamın icraya konulduğu zaman peşin olarak alınır. Aynı maddenin 2. fıkrası gereğince anılan  harcın yükümlüsü alacaklı olduğundan bu harçlar borçluya yükletilemez.
492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 5035 Sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 123/son maddesinde; (… alacaklı bankanın kullandırdığı kredinin geri ödenmesine ilişkin işlemlerin harca tabi olmadığı…) açıklanmıştır. Harçlar Kanununda ki bu düzenleme yargı harçlarını kapsamayacağı gibi yukarıda belirtilen Özel Yasa  uyarınca alınması gereken Cezaevleri kurumlarına katkı amacını taşıyan Cezaevi Harcından alacaklının muaf tutulduğuna dair yasal bir düzenleme bulunmadığından anılan harcın tahsiline de engel olmaz. O halde mahkemece şikayetin reddi yerine kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Temyiz eden Adalet Bakanlığı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri İşyurtları Kurumu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 07.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.