MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın, 29/07/2016 tarihli temyiz dilekçesinden sonra, 01/11/2016 ve 10/11/2016 tarihli dilekçeleri ile "cezasının onanmasına" karar verilmesi yönündeki isteminin; "onama" yetkisi Yargıtay"a ait bulunduğundan, "temyizden vazgeçme" olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında Dairemizin bozma kararı öncesi mahkemece verilen ilk hükümde 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinden 3 yıl 9 ay hapis cezasına ve 151/1 maddesinden 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunduğu, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hak olarak verilen bu cezaların toplamı olan 5 yıl 15 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, kazanılmış hakkın sonuç cezada uygulanmayıp her suç için ayrı ayrı uygulama yapılması ile toplam sonuç ceza olarak daha az cezaya hükmedilmesi sonucu eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Hırsızlık suçundan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143/1 ve 62. maddelerine göre belirlenen 6 yıl 3 ay hapis cezasının kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak önceki hükümde cezaların toplamı olan 5 yıl 15 ay üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, sanıklar hakkında hükmedilen 6 yıl 3 ay hapis cezasının 3 yıl 9 aya indirilmesine karar verilmesi suretiyle yazılı şekilde sanıklar hakkında 3 yıl 9 ay hapis cezası tayin edilmesi,
2- Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Bursa 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02.04.2013 tarih ve 2013/129 E. - 2013/263 K. sayılı ilamındaki (erteli) 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın sicil kaydında yer alan ve TCK"nın 155/2. maddesi uyarınca verilmiş (erteli) 10 ay hapis cezasını içeren Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.02.2012 tarih ve 2011/956 E. - 2012/202 K. sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu belirlenerek bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı Yasa"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143/1, ve 62. maddelerine göre belirlenen 6 yıl 3 ay hapis cezasının, CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, bozmadan sonra mahkemece verilen sonuç ceza miktarı olan 3 yıl 9 ay üzerinden infazının yapılmasına” ve hüküm fıkrasından sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde yer alan “...Bursa 10 Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/129 - 263 esas ve karar sayılı ilamı ile 10 ay hapis cezasına...” şeklindeki kısmın çıkartılarak yerine “...Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.02.2012 tarih ve 2011/956 E. - 2012/202 K. sayılı ilamı ile erteli 10 ay hapis cezasına...” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.