Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2009/34526 Esas 2012/1264 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile işsizlik sigortasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işveren tarafından haksız olarak işten çıkarıldığını belirterek kıdem tazminatı ve işsizlik sigortası tazminatının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre feshin haksız olarak yapıldığı sonucuna varılarak, davacının 7.5.2009 tarihli duruşmada kıdem tazminatı dışındaki alacağını atiye bırakması nedeniyle kıdem tazminatı isteği kabul edilip diğer talepler hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Davalının aşağıdaki bent kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının işyerindeki kıdemi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı, 08.10.2002-10.01.2006 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığını iddia etmiştir. Davalı ise, işyerinin 20.03.2006 tarihinde Kanun kapsamına alındığını ve kıdemin bu tarihte başladığını belirtmiştir.
Mahkemece, davacının ve tanıklarının beyanı esas alınarak davacının 08.10.2002-10.01.2006 arasında çalıştığı kabul edilmiş ve buna göre hesaplanan kıdem tazminatı alacağına hükmedilmiştir.
Davalı işyeri, Sosyal Güvenlik Kurumu cevabi yazısına göre 20.03.2003"de Kanun kapsamına alınmıştır. Anılan kayıt, müfettiş raporu ve bilirkişi raporuna göre davacının kıdemi 20.03.2003-23.01.2006 arasındadır.
Mahkeme, davacının ve davacı tanıklarının beyanına göre kıdemi 08.10.2002- 10.01.2006 olarak belirlemiştir. Davacı tanıkları, davacının yakın akrabasıdır. Davalı tanıkları ise işyeri çalışanıdır.

Dosyaya sunulan belgelerin aksi somut delillerle ispat edilememiştir.
Bu nedenle davacının kıdeminin taleple bağlı kalınarak 20.03.2003-10.01.2006 şeklinde belirlenmesiyle buna göre hesaplanan alacağın hüküm altına alınması gerekirken hatalı değerlendirmeyle hüküm verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.