Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14359 Esas 2019/2343 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunmadığı halde sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Müştekinin, suç tarihinde park etmiş olduğu araçtan iki çantanın çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın tüm aşamalarda suçu kabul etmediği, kamera kayıtlarında görünen Renault Modus marka arkası kesik aracın diğer sanık ..."a ait olduğu ve aracın o tarihte nerede olduğuna ilişkin inandırıcı bir sebep ileri sürülemediğinin anlaşılması karşısında olaydan sonra, 27.01.2012 tarihinde diğer sanık ile birlikte sözü edilen araçta yakalanmasının tek başına mahkumiyetine yeterli olmadığı ve bu itibarla sanığın mahkumiyetine yeter nitelikte, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmamadığı nazara alınarak sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 11.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.