Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 1988/157 Esas 1989/8 Karar Sayılı İlamı

Daire : VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Karar Yılı : 1989
Karar No : 8
Esas Yılı : 1988
Esas No : 157
Karar Tarihi : 10/02/989

DİLEKÇE RET KARARLARININ NİHAİ KARAR NİTELİĞİ TAŞIDIĞI, BUNLARA KARŞI
İTİRAZ VE TEMYİZ YOLUNA BAŞVURULABİLECEĞİ, BU YOLLARA BAŞVURMANIN, YENİLEME SÜRESİNİ DURDURMAYACAĞINDAN SÖZ EDİLEREK DAVANIN SÜRE AŞIMI NOKTASINDAN REDDİNE DE YASAYA UYARLIK BULUNMADIĞI HK.

Uyuşmazlık, istihsal vergilerinin düzeltme yolu ile iadesi isteminin reddine ilişkin Vergi Dairesi işleminin iptali istemiyle açılan davaya ait dilekçeyi reddeden Vergi Mahkemesi kararının Bölge İdare Mahkemesinin kararıyla onanması ve dilekçenin yenilenmesi üzerine davayı süreaşımından reddeden Vergi Mahkemesinin kararını yeniden karar verilmek üzere bozma Danıştay Yedinci Dairesi kararı üzerine ilk kararda ısrar edilmesine ilişkin Vergi Mahkemesi Kararının bozulması isteminden ibarettir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 45.maddesinin 1.fıkrasında "İdare ve Vergi mahkemelerinin tek hakimli olarak verdiği nihai kararlara, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, Mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki Bölge İdare Mahkemesine itiraz edilebileceği" hükme bağlanmıştır.
İdari Yargı Mercilerinin ara kararları, yargılama esnasında verdikleriaraştırmaya (işlem dosyası, bilgi,belge isteme, keşif, bilirkişi incelemesi yapma gibi...) veya tarafların hukukunun zayi olmaması için uygun gördükleri (yürütmenin durdurulması gibi...) önlemlere ilişkin olanlardır. Nihai karar niteliği ise, idari yargı mercilerinin yalnızca uyuşmazlığın esasını çözen kararlarına hasredilemez. Davayı uyuşmazlığın esasına girmeksizin herhangi bir şekilde sonuca bağlayan (görev, ehliyet, süre ve dilekçe yönünden ret veya" karar verilmesine yer olmadığı" denilerek alınan kararlar gibi ...) veya dava esnasında ortaya çıkan bir olayı sonuçlandırmak için (bir hakımın reddi isteğinin karara bağlanması gibi ...) verilen ve idari yargı merciinin bir daha Kanun yolları dışında ele alamayacağı ve değiştiremiyeceği kararların da nihai karar kapsamında sayılmaları gerekir.
DIğer taraftan, 2577 sayılı Kanunla Danıştay'ca verilen dilekçe ret kararlarına karşı düzeltme yoluna başvurulmasına cevaz verilmemiş olması ile kıyaslama yoluna gidilerek ilk derece Mahkemelerinin dilekçe ret kararlarına karşı itiraz veya temyiz yoluna başvurulamayacağı kabul
edilemez. Zira kararın düzeltilmesi ve itiraz ile temyiz yolları farklı müesseselerdir. Kaldı ki 2577 sayılı Kanunun 15.maddesinin 4.fıkrasındaki düzenleme, idare ve vergi mahkemelerince verilen dilekçe ret kararlarına karşı itiraz veya temyiz yoluna başvurulabileceğini göstermektedir. Dolayısıyle dilekçe ret kararlarının da ara kararı değil nihai karar niteliği taşıdığı bunlara karşı itiraz ve temyiz yoluna başvurulabileceğinin kabulü zurunludur.
Bu itibarla uyuşmazlık konusu olayda mahkemenin dilekçe ret kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesince yerinde görülmeyen itirazın reddi yolunda karar verildiğinden, 2577 sayılı kanunun 45/5 maddesine göre kesin nitelik taşıyan bu kararın tebliği üzerine de süresi içinde mahkemeye başvurulduğu anlaşıldığından davanın mahkemece süre aşımından reddine ilişkin ısrar kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne Vergi Mahkemesi kararı nın bozulmasına karar verildi.