Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12456 Esas 2019/4909 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12456
Karar No: 2019/4909
Karar Tarihi: 27.03.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12456 Esas 2019/4909 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet hükmüne varıldığı ancak müştekinin zararının sanık tarafından kovuşturma aşamasında giderilmiş olması sebebiyle aynı suç için TCK'nın 168/2 maddesi yerine 168/1 maddesi uygulanarak eksik ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçu nedeniyle mahkumiyet hükmüne varıldığı ancak TCK'nın 116/2 maddesi yerine 116/4 maddesi yazıldığı maddi hata yapıldığı ifade edilmiştir. Ancak konut dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle sanığın birden fazla kişiyle birlikte işlediği sabit olmasına rağmen TCK'nın 119/1-c maddesi uygulanmadan eksik ceza tayini yapıldığı ve bu sebeple kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 168/1, 168/2, 116/2, 116/4 ve 119/1-c maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2018/12456 E. , 2019/4909 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında ""hırsızlık"" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Dosya kapsamına göre, müştekinin zararının sanık tarafından kovuşturma aşamasında giderilmiş olması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 168/2. maddesi yerine aynı kanunun 168/1. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında ""konut dokunulmazlığını ihlal"" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 116/4. maddesi yerine sevk maddesi olarak aynı kanunun 116/2. maddesi yazılması, maddi hata olarak değerlendirilmekle mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, sanığın eylemini, birden fazla kişi ile birlikte işlediği sabit olmasına rağmen hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c. maddesi uygulanmadan eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 27/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.