MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Müştekinin beyanına göre işyerinin önüne kilitleyerek park ettiği aracın çalınması eyleminin suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde hataya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından; sanıkla birlikte yargılanan suça sürüklenen çocuğun suç tarihi itibariyle 18 yaşını tamamlamadığı nazara alınarak yargılamanın gizli yapılması gerektiği gözetilmeden 07.04.2016 ve 05.05.2016 tarihli duruşmaların açık yapılarak 5271 sayılı CMK"nın 185. maddesine aykırı davranılması telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni yapılmamış; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.11.2016 gün, 2016/950 Esas ve 2016/436 Karar sayılı kararıyla, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanığa, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verilmesi karşısında, tebliğnamedeki 1 no’lu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanıkla birlikte yargılanan suça sürüklenen çocuğun suç tarihi itibariyle 18 yaşını tamamlamadığı nazara alınarak yargılamanın gizli yapılması gerektiği gözetilmeden 07.04.2016 ve 05.05.2016 tarihli duruşmaların açık yapılarak 5271 sayılı CMK"nın 185. maddesine aykırı davranılması telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni yapılmamış; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müştekinin beyanına göre işyerinin önüne kilitleyerek park ettiği aracın çalınması eyleminin suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde hataya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması,
2-İddianame ile suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 31/3. maddelerinin uygulanması istenildiği halde, suça sürüklenen çocuğa 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden TCK"nın 143/1. maddesi gereğince artırım yapılarak savunma hakkının kısıtlanması,
3- 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesinde yer alan "Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında aynı Kanun"un 53/1.maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 11/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.