Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi

Yalan tanıklık suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 272/2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair... Asliye Ceza Mahkemesinin 06.05.2014 tarihli ve 2014/47 esas, 2014/267 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesinin 22.05.2014 tarihli ve 2014/360 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına katılan vekili tarafından hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşulları oluşmadığı ve katılan lehine vekalet ücreti hükmedilmediği gerekçeleri ile itiraz edildiği, merci tarafından yapılan incelemede hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluştuğu, vekalet ücreti yönünden ise itiraz merciince değerlendirme yapılması mümkün olmadığı gerekçeleri ile itirazın reddine karar verildiği anlaşılmışsa da, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 tarih ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararında; “İtiraz mercii, o yer Cumhuriyet savcısının suç vasfına yönelik aleyhe başvurusu üzerine incelemesini sadece şekli olarak değil, hem maddi olay hem de hukuki yönden yapmalı, gerekli gördüğünde cevap vermesi için itirazı sanık müdafiine tebliğ etmeli ve Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiini dinlemeli, yine ihtiyaç duyduğu konular varsa gerekli araştırma ve incelemeyi yapmalı ya da bunların yapılmasını sağlamalı ve bunun sonucunda da TCK"nun 191/2. maddesi gereğince verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararının isabetli olup olmadığına karar vermelidir.” şeklindeki gerekçesiyle itirazın hem maddi hem hukuki yönden ele alınması ve her yönden hukuka uygunluğunun denetlenmesi gerektiğine karar verdiği cihetle, itiraz merciinin vekalet ücreti hususunda karar verebileceği gözetilerek itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu ... Bakanlığının 16.07.2014 tarih ve 2014/14623/49029 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.09.2014 tarih ve 2014/279377 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.05.2012 tarih, 2011/8-498 esas ve 2012/211 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hükmün içeriğindeki hukuka aykırılıklar ancak hükmün hukuken varlık kazanması halinde olağan ve olağanüstü yasa yolları denetimine konu olabileceğinden, henüz hukuken varlık kazanmayan hükmün ne olağan ne de olağanüstü yasa yolu denetimine konu edilmesi mümkün değildir. Bu nedenle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verildiği ahvalde hükmün içeriğine dahil bulunan hukuka aykırılıkların, kanun yararına bozma yasa yoluyla denetlenmesi imkanı bulunmamaktadır. Kanun koyucu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının üzerine inşa edildiği mahkûmiyet hükmünün olağan yasa yolu olan temyizen incelenmesini dahi yasaklamışken, henüz hukuken varlık kazanmamış bu hükümdeki hukuka aykırılıkların olağan denetim süreci sonlanmadan, olağanüstü bir yasa yolu olan "kanun yararına bozma" yasa yoluyla denetlenebileceğini kabul etmek, kanun yararına bozma yasa yolunun niteliğiyle bağdaşmayacaktır.
Bu nedenlerle kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.