2. Ceza Dairesi 2019/247 E. , 2019/2332 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 04.03.2015, 03.04.2015, 01.07.2015 ve 20.04.2016 tarihli dilekçeleriyle Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 10.06.2011 gün ve 2008/6 E., 2011/214 K. sayılı kararına karşı usulüne uygun tebligat yapılmadığından bahisle eski hale getirme talebinde bulunması üzerine Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 26.07.2016 günlü ve 2008/6 E., 2011/214 sayılı ek kararı ile talebin reddine karar verildiği, itiraz üzerine Bergama Ağır Ceza Mahkemesinin 22.08.2016 günlü ve 2016/644 değişik iş sayılı kararıyla eski hale getirme talebi konusunda karar verme yetkisinin Yargıtay"da olduğu belirtilerek dosyanın Yargıtay"a gönderilmek üzere iadesine karar verildiği, Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 10.06.2011 günlü ve 2008/6 E., 2011/214 K. sayılı kararının sanığa 12.08.2011"de 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak UYAP üzerinden yapılan sorgulamada tebliğ tarihinde başka bir suçtan dolayı Manisa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu anlaşıldığından sanığa yapılan usulüne uygun bir tebligat olmadığı için bu tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, eski hale getirme isteminin kabulüne ve Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 10.06.2011 günlü ve 2008/6 E., 2011/214 K. sayılı kararı usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinden kesinleşmediği için mahkemece bu kararın kesinleştiği varsayıldıktan sonra sanığa gönderilen denetimli serbestlik çağrısına uymadığından bahisle Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2015 günlü ve 2014/189 E. ve 2015/99 K. sayılı kararının yok hükmünde olduğu ve temyiz incelemesinin konusunun Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 10.06.2011 gün ve 2008/6 E., 2011/214 K. sayılı kararına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Mevcut belge ve deliller, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin, olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tespiti açısından yeterli görülmediğinden, öncelikle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı, suç tarihinden önce başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık bu suçu, daha önce işledikleri suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”,
b) Sanık hakkında bu suç tarihinden önce, aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 191.madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”, karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün istem gibi BOZULMASINA, 11.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.