MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 23/01/2017 tarih ve 2015/808 E- 2017/22 K. sayılı kararın davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/06/2018 tarih ve 2018/210 E- 2018/702 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında işletme hakkı devir sözleşmesi imzalandığını, sözleşme öncesi dönemde gerçekleşen haksız fiilden kaynaklı tazminat davasının kısmen kabulüne karar verildiğini, kararın kesinleştiğini, kesinleşen kararın icra takibine konulması nedeniyle müvekkilinin borcu ödediğini, ödenen bu bedelden İHDS hükümleri gereğince davalının sorumlu olduğunu belirterek 74.185,37 TL"nin ödeme tarihi olan 09/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, dağıtım şirketleri ile Tedaş arasında İHDS imzalandığını, hisse devri aşamasında bilanço çalışmaları yapıldığını ve geçmişe yönelik olarak borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini, bu nedenle davacının davalıdan alacak talebinde bulunamayacağını, davacının ihbar yükümlülüğünü yerine getirmediğini, icra takibine ilişkin masraflardan davalının sorumlu olmayacağını bildirerek davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, rücuya esas olayın İHDS‘nin imzalandığı 24/07/2006 tarihinden önce 22/11/2002 tarihinde meydana geldiği, sözleşmenin 7.4 maddesinde, faaliyetin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen her türlü iş ve işlemlerden, 7.6 maddesinde ise dağıtım tesisleri ve bu tesislerin işletilmesinden kaynaklanan her türlü sorumluluktan bahsedildiği, Temo Kanat ve Hayriye Kanat"ın müşterek çocuklarının elektrik direğindeki kaçak nedeniyle elektrik çarpması sonucu vefat etmesi sebebiyle açılan davada mahkemece tazminata hükmedildiği, doğan hukuki sorumluluğun sayılı sözleşme hükümleri gereği TEDAŞ’a ait olması gerektiği, dava konusu haksız fiil nedeni ile talepte bulunanın taraflar arasında imzalanan sözleşmede taraf olmaması nedeniyle 3. kişi olduğu, davacı tarafça yapılan ödemenin davalının sorumluluğunda kaldığı, rücuya esas davanın İHDS’nin 7.2 maddesinde düzenlenen mülkiyet hakkından kaynaklanmadığı, bu nedenle davacının ihbar yükümlülüğünün bulunmadığı, gerekçesiyle davanın kabulü ile 74.185,37 TL’nin ödeme tarihi olan 09/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı ve davacı vekili(katılma yoluyla) istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, istinaf dilekçesinde ileri sürülen istinaf itirazları yerinde görülmediği gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf, davacı vekilinin katılma yoluyla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4.117,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.