5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/26584 Esas 2020/6022 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/26584
Karar No: 2020/6022
Karar Tarihi: 09.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/26584 Esas 2020/6022 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan Mahkumiyet hükmü verilmiştir. Sanığın temyiz istemi eski hale getirme talebiyle birlikte yapılmıştır. Ancak, eski hale getirme talebinin incelenmesi yetkisi Yargıtay ilgili dairesine aittir. Sanığın eski hale getirme talebi kabul edilerek temyiz isteminin incelenmekte olduğu belirtilmiştir. Hükümden sonra yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanuna eklenen hafif eşya için verilecek cezaların indirim oranları ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin yasal koşulların oluşup oluşmadığını saptaması ve sonuca göre uygulama yapması gerektiği belirtilmektedir. Kararın detayında yer alan kanun maddeleri ise 5271 sayılı CMK'nin 42. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri, 5607 sayılı Kanun'un 3/22. ve 5/2. maddeleri ile geçici 12. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesidir.

19. Ceza Dairesi 2019/26584 E. , 2020/6022 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığa tefhim edilen kararda kanun yoluna başvurma süresinin kararın tebliğinden itibaren yedi gün olarak gösterildiği, sanığın 27/05/2015 tarihli temyiz ve sanık müdafinin 24/06/2015 tarihli eski hale getirme talepli temyiz isteminin 03/06/2015 ve 24/06/2015 tarihli ek kararlar ile reddine karar verildiği, 5271 sayılı CMK"nin 42. maddesi uyarınca temyiz istemi ile birlikte yapılan eski hale getirme istemlerini inceleme yetkisinin Yargıtay ilgili dairesine ait olduğu anlaşılmakla, sanığın eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz isteminin reddine dair 03/06/2015 ve 24/06/2015 tarihli ek kararlar kaldırılarak sanığın öğrenme ile yapmış olduğu temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 09/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.