MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Kırıkkale 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 09/02/2016 tarih ve 2015/222-2016/75 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı banka ile müvekkili arasında ticari kredi sözleşmesi olduğunu, kredi kullandırımı esnasında, davalı banka tarafından, davacıdan, dosya masrafı, proje operasyon masrafı, komisyon, kredi istihbarat ücreti adı altında kesinti yapıldığını, yapılan kesintilerin genel işlem koşulu niteliğinde ve haksız olduğunu ileri sürerek yapılan kesintilerden şimdilik 1.000,00 TL’nin tahsil tarihlerinden itibaren ticari faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir. 29.12.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 2.322,90 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin hür irade ile kurulduğunu, tacirlik vasfı gereği verdiği hizmete karşılık ücret talep edebileceğini, karşı tarafın da basiretli tacir olarak sözleşmedeki maddelerden haberdar olmadığını söyleyemeyeceğini, temerrüde düşmedikleri için tahsilden itibaren faiz talep edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, kredi kullandırımı esnasında davalı banka tarafından davacıdan yapılan kesintinin 2322,09 TL’lik kısmının haksız ve 6098 sayılı Borçlar Kanunun 20. maddesinde düzenlenmiş olan genel işlem koşullarına aykırı olduğu, haksız şart oluşturduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile kabul edilen alacağın, 1.000,00 TL’sinin dava tarihinden itibaren, 1322,09 TL’sinin ise ıslah tarihinden itibaren işleyecek olan ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 118,62 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.