Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22941 Esas 2019/13152 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 20.08.1996 tarihi öncesi çalışmalarının kuruma bildirilmediğini beyanla, ödenmediğini ileri sürdüğü ücret alacağı ile fazla çalışma ve yıllık izin ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; husumet itirazında bulunmuş, davacının eşinin iş yerinde çalıştığını ve davacının da eşinin yanında kısa bir dönem çalıştığını, fazla çalışma yapmadığını, ücretlerinin tam olarak ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; yapılan yargılamaya ve bilirkişi raporuna göre davanın kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde, tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücretinin, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği; ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, reddedilen alacak tutarı brüt 1.563,44 TL olup reddedilen kısım yönünden yargılamada kendisini vekille temsil ettirmiş bulunan davalı lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 2016 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin son fıkrası da nazara alınarak 1.563,44 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekir. Buna rağmen mahkemece davanın kabul edildiği belirtilerek davalı lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: a) Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde yer alan "KABULÜNE" sözcüğünün önüne "KISMEN" sözcüğünün eklenmesine,
b) Hüküm fıkrasının 6 numaralı bendinden sonra gelmek üzere "7-Kendisini vekili ile temsil ettiren davalı lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.563,44 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” şeklindeki bendin eklenmesine,
c) 7 numaralı bendin ise, 8 numara başlığı altında hüküm fıkrasında muhafaza edilerek hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.