Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22938 Esas 2019/13149 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkiline ödenmediğini iddia ettiği yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacı iddia ve taleplerinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içerisinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve temyiz nedenlerine göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağına hak kazanıp kazanmadığı tartışmalıdır.
Somut olayda; davacı davalı işyerinde satış şefi olarak çalıştığını iddia ederek fazla çalışma ücret talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı belirlenirken, dosya kapsamına göre belli hedeflerin gerçekleşmesine bağlı olarak prim karşılığı çalışan bu işçi yönünden prim ödemelerinin fazla çalışmayı karşılayıp karşılamadığı hususu değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Davalı yanca sunulan belgelere göre davacıya 2000-2014 yılları arasında satış primi adı altında değişen miktarlarda prim ödemelerinin yapıldığı anlaşılmakla, bilirkişi raporu doğrultusunda Mahkemece, davacıya yapılan satış prim ödemelerinin fazla çalışma ücret alacağını karşıladığı gerekçesi ile fazla çalışma ücret alacağının reddine karar verilmiştir. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda yapılan değerlendirme itibariyle, davacıya yıl sonunda yapılan jestiyon primi ödemelerinin de satış primi ile birlikte ödenen prim miktarına dahil edilmesi hatalı olmuştur. Öte yandan dosya içeriğine ve davacının temyiz itiraz içeriğine göre; davacının fazla çalışma alacağının olup olmadığı konusunda davacıya her ay yapılan satış prim ödemeleri dikkate alınarak aylık bazda karşılaştırma yapılması ve bulunması halinde fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması gerekirken, davacının tüm çalışma döneminde aldığı toplam prim ödeme tutarı nazara alınarak tüm dönem yönünden fazla çalışma alacağının bulunmadığı sonucuna varılması da isabetsiz olmuştur.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 17.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.