15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6110 Karar No: 2020/2175 Karar Tarihi: 18.02.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6110 Esas 2020/2175 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar dolandırıcılık suçundan mahkûm edilmiştir. Sanık... aracın diğer sanık...’a ait olduğunu söyleyip katılanı kandırarak araç bedelini alıp çaldığı, suçun uzlaşma kapsamında olmasına rağmen uzlaşma sağlanamadığı ve suçun dolandırıcılık suçunu oluşturduğu kabul edilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Sanık... için TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 53, 58. Sanık... için ise TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 53 maddeleri uyarınca hüküm verilmiştir.
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler ,sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanıklara atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. Ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede; Sanık ...’ın, araç satışı konusunda katılan ...’la anlaşıp aracın diğer sanık ...’a ait olduğunu söyleyip katılanı sanık ...’ın yanına götürdüğü burda sanık ...’ın eşi olduğunu söyleyen ... isimli bir bayanın aracın parasını kendisine verilmesini isteyip acındırması üzerine katılanın araç bedeli olan 21.500 TL’yi bayana verdiği sonrasında aracın devri için notere giderken araç aynasını değiştirme bahanesi ile giden sanık ...’ın geri gelmediği şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... müdafiinin sanığın ve sanık ...’ın üzerlerine atılı suçları işlemediklerine dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.