Danıştay 7. Daire 2021/4284 Esas 2021/4729 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/4284
Karar No : 2021/4729

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı ile … tarih ve …sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamelerine ilişkin olarak karara bağlanan ek tahakkuk ve para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, dava konusu işlemin davalı idare tarafından iptal edildiği gerekçesiyle konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin davalı idareden alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın yargı harcına ilişkin hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesinde genel bütçeye dâhil idarelerin bu Kanun’un 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf tutulacağının düzenlendiği, 5018 sayılı Kanun’un 12. maddesinde “Genel bütçe, Devlet tüzel kişiliğine dahil olan ve bu Kanuna ekli (I) sayılı cetvelde yer alan kamu idarelerinin bütçesidir.” hükmüne yer verildiğinden genel bütçeli olan davalı idarenin yargı harçlarından muaf tutulmasının gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ: 2577 sayılı Kanun'un 31. maddesinde atıf yapılan 6100 sayılı Kanun'un 323. maddesinde, yargı harçları yargılama giderleri arasında sayılmış olup, 326. maddesi uyarınca aleyhine hüküm verilen taraftan alınmaktadır. Yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasının amacı, gereksiz davaların açılmasının ve diğer tarafın haksız yere ızrar edilmesinin önlenmesidir. Harçlar, fertlerin özel menfaatlerine ilişkin olarak kamu müesseseleri ve hizmetlerinden faydalanmaları karşılığında yaptıkları ödemeler olup, 492 sayılı Kanun'un 11. maddesine göre, yargı harçlarının mükellefi, davayı açan veya harca mevzu olan işlemin yapılmasını isteyen kişidir. Olayda, davacı tarafından haklılığını ortaya koymak amacıyla açılan davada, yargı harçlarından olan başvurma harcı davacı tarafından mükellef sıfatıyla ödendikten sonra gerçek niteliğini kaybederek, dava için katlanılan bir maliyet niteliğini almış ve yargılama giderine dönüşmüştür. İlk derece mahkemesinde görülen davada, idarece dava konusu işlemin iptali nedeniyle, karar verilmesine yer olmadığına, 54,40 TL başvuru harcı ile 82,00 TL posta giderinden oluşan yargılama giderlerinin idareden alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiş, idare tarafından yapılan istinaf başvurusu reddedilmiştir. Buna göre, harcın mükellefi olan davacı tarafından ödendikten sonra yargılama giderine dönüşen başvurma harcının davalı idare aleyhine hükmedilmesinde, harçtan muafiyetin engellendiği söylenemeyeceğinden, temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 11/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.