Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 155/2, 168/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 15.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/07/2014 tarihli ve 2013/846 esas, 2014/408 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/03/2016 gün ve 35-258-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/04/2016 gün ve 2016/123588 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteminde;
Dosya kapsamına göre, İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2012 tarihli ve 2011/511 esas, 2012/65 sayılı kararının, mahkemesince temyiz edilmeden 22/03/2012 tarihinde kesinleştirilmesini müteakip, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin aynı Mahkemenin 08/10/2013 tarihli kararı ile kabul edilerek yeniden yapılan yargılama sonucunda İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/07/2014 tarihli ve 2013/846 esas, 2014/408 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 155/2, 168/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 15,000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilmiş ise de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 311. maddesinde düzenlenen yargılamanın yenilenmesi kanun yolunun ancak kesinleşmiş bir hükümle sonuçlanan davalara uygulanabileceği, İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20/02/2012 tarihli karara karşı sanık müdafi tarafından yapılan temyiz talebinin usulsüz tebligat nedeniyle kabul edilerek anılan kararın Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 28/05/2015 tarihli ve 2015/8164 esas, 2015/25915 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmesini müteakip, bozma ilamı doğrultusunda sanık hakkında yargılamaya devam edilerek beraatine dair İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 24/11/2015 tarihli ve 2015/513 esas, 2015/846 sayılı kararının 02/12/2015 tarihinde kesinleştiği nazara alındığında, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilerek yeniden yapılan yargılama sonrasında sanık hakkında yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılamanın yenilenmesi kararına konu İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2012 tarihli, 2011/511 esas, 2012/65 sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince esastan yapılan inceleme neticesinde hükmün bozulmasına karar verildiği, dolayısıyla mahkumiyet kararının kesinleşmediği, CMK’nın 311/1. maddesine göre ancak kesinleşmiş kararlara karşı yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulabileceği, dolayısıyla mahkemece yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine kararı verilmesi gerekirken kabulüne karar verilerek yargılama yapılmasında isabet bulunmadığı, bu itibarla kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.04.2014 tarih, 2013/846 esas, 2014/408 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine nazaran müteakip işlemlerin merciince yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 17/10/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.