MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, ücret fark alacağı, ilave tediye, ikramiye, fark alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi, mühendis olarak işyerine girdiğini, sendika üyesi olduğunu ancak TİS zamlarının kendisine eksik uygulandığını, bu nedenle 31.12.2004 tarihine kadar fark ücret, ikramiye ve ilave tediye alacakları için dava açtığını, bu davanın kabul edilerek onandığını, şimdi ise 01.01.2005 tarihinden, dava tarihi olan 25.12.2007 tarihine kadar olan aynı alacaklarının ödenmesi gerektiğini belirterek aynı isteklerle dava açmıştır.
Davalı işveren TİS hükümlerini davacıya tümüyle uygulandığını, bazı zamanlarda Bakanlık oluru ile belirlenen üretlerinTİS 40/G maddesi gereğince müktesep hak sayılmamak kaydıyla yapıldığığndan TİS zamlarının bu ücret üzerine yapılamayacağını, davacı işçinin 5000 işçiyle birlikte 2001 yılında daimi kadroya alındığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece önceki kesinleşen karar ve bilirkişi raporu gereğince davanın kabulune karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı gibi aynı işyerinde çalışan işçilerin aynı nedenle açtıkları bir davanın Hukuk Genel Kurulunun önüne gelmesi üzerine, HGK 11.11.2009 gün, 2009/9-438 Esas, 2009/500 sayılı kararında, dairemizin .”..TİS zamlarının TİS hükümlerine göre belirlenen ücret yerine bakanlık tarafından taktir edilen daha yüksek yevmiyeye uygulanması doğru olmaz..” şeklindeki görüşüne itibar ederek aynı farkların kabulüne ilişkin mahkeme kararının oybirliği ile bozulmasına karar vermiştir.
Böyle olunca davacı hakkında kesinleşmiş mahkeme kararı sadece o davadaki tarihler için geçerlidir. Bu davadaki fark alacakların kaynağı TİS zamlarının Bakanlıkça belirlenmiş yüksek ücrete uygulanmasından kaynaklandığından ve şimdiki bu davada da 31.12.2004 tarihinde bu şekilde belirlenen yüksek ücret nedeniyle aynı farkların meydana geldiği anlaşıldığından, HGK. nun yukarıda anlatılan kararı uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.