5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/24836 Esas 2020/6017 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/24836
Karar No: 2020/6017
Karar Tarihi: 09.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/24836 Esas 2020/6017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık ve katılan vekili bulunmaktadır. Sanık hakkında suçlamalarda bulunulmuştur ancak duruşma sürecinde beraat kararı verilmiştir. Katılan vekilinin temyiz talebi incelenmiş fakat nedenleri yeterli bulunmadığından reddedilmiştir. Ancak sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz talepleri için 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi ve 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesi ile değiştirilen fıkraların incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu fıkraların yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanmasının yerel mahkemenin görevi olduğu vurgulanarak, karar bozulmuş ve dosya yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye geri gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
• 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesi
• 5607 Sayılı Kanun'un 5/2. maddesi (değiştirilen fıkralar)
• 7242 Sayılı Kanun'un 61. maddesi
• 5237 Sayılı TCK'nın 7. maddesi
• 7242 Sayılı Kanun'un 63. maddesi
• 5607 Sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
• 5237 Sayılı TCK'nın 53. maddesi
• 1412 Sayılı CMUK'nin 321. maddesi
• Anayasa Mahk

19. Ceza Dairesi 2019/24836 E. , 2020/6017 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekiline ait temyiz talebinin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 09.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.