Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2880 Esas 2020/7129 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı konusuz kalan maddi tazminat davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı ...’ın davalı ... şirketine trafik sigortalı araç ile müvekkili yaya ...’ya çarpması sonucu meydana gelen kazada davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 6100 sayılı Yasa"nın 107.maddesi hükmünce belirlenecek maddi tazminat tutarının şimdilik 2.000,00 TL olmak üzere işleten/sürücü yönünden olay tarihinden ve sigorta şirketi yönünden temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsilini, ayrıca 50.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı işleten/sürücüden tahsilini istemiş, ıslah dilekçesiyle maddi talebini 12.311,68 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı ... vekili ile davalı ... vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan deliller ve dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda Davacının davasının maddi tazminat talebinin konusuz kaldığı anlaşılmakla esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, Mahkememiz 2012/598 Esas 2015/221 Karar sayılı ilamının hüküm kısmının 2.bendinde düzenlenen manevi tazminat yönünden önceki hüküm kesinleştiğinden bu konuda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan destek tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili davalılardan maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuş, yargılama devam ederken dairemiz bozma kararından sonra 10.06.2015 tarihinde davalı ... ile davacı arasında maddi tazminat bakımından mutabakat sağlanmış Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/598E-2015/221K sayılı kararında hüküm altına alınan asıla alacak ve ferileri yönünden toplam 20.785,00TL nin davacıya ödeneceği kararlaştırlarak davavacı vekili tarafaından ibraname-makbuz ve feragatname başlıklı belge imzalanmış ve davacı vekili 14.01.2019 tarihli beyan dilekçesi ile maddi tazminatın sigorta şirketince kendilerine ödenmesi nedeniyle her iki davalıyı da ibra ettiklerini ve davanın konusuz kaldığını belirtmiştir. Mahkemece Davacının maddi tazminat talebinin konusuz kaldığı anlaşılmakla karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hükmün 6.bendinde davalı Kuddusi tarafından yapılan 76,50TL yargılama giderinin davacıdan alınarak bu davalıya verilmesine,7. bendinde de AAÜT ye göre 2.725,00TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuddusi Korkmaz"a verilmesine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 331.maddesindeki davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder. Somut olayda Dava açıldıktan sonra yapılan ödeme nedeniyle, dava konusuz kalmıştır. Bu durumda davanın açılmasına davalı tarafça sebebiyet verildiğinden davalı Kuddusi Korkmaz yararına konusuz kalan maddi tazminat davası hakkında vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 Sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 6. ve 7. bendinin hükümden tamamen çıkartılarak hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 17.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.