Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11876 Esas 2019/4891 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11876
Karar No: 2019/4891
Karar Tarihi: 27.03.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11876 Esas 2019/4891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuk hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından tayin edilen adli para cezaları kesindir ve temyiz edilemezler. Hırsızlık suçu için ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği ve sonradan suç işlendiği gerekçesiyle hükmün açıklandığı belirtilmiştir. Ancak 4 yıllık zamanaşımı süresi dolmadan yapılan inceleme sonucu hüküm bozulmuştur ve suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kanun maddeleri olarak da 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 31/2 ve 66/1-e, 66/2 maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi yer almaktadır.

13. Ceza Dairesi 2018/11876 E. , 2019/4891 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan dolayı tayin edilen 740 TL adli para cezalarına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 31.05.2013 tarihinde kesinleştiği ve sonradan 29.06.2013 tarihinde yeniden suç işlemesi üzerine hükmün açıklandığı, buna göre bu iki tarih arasında zamanaşımı süresinin işlemediği de göz önünde bulunduruldurularak yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 31/2 maddelerine uyan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı yasanın 66/1-e ve 66/2 maddelerinde öngörülen 4 yıllık zamanaşımı süresinin karar tarihi olan 24.02.2015 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 27.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.