22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/22925 Karar No: 2019/13140 Karar Tarihi: 17.06.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22925 Esas 2019/13140 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı işyerinde çalışan davacı, iş sözleşmesinin feshedilmesi sonrası kıdem ve ihbar tazminatları ile işçilik alacaklarını tahsil etmek için dava açmıştır. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporlarına dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davalı işyeri temyiz itirazı yaparak kararı temyiz etmiştir. Temyiz incelemesi sonrasında Yargıtay, davalının temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kararda, davacı işçinin fazla çalışma yaptığı iddiası tartışmalıdır ve bordroların sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğinde olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, işçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Karar sonunda Kanun Hükümleri kısmında 4857 sayılı İş Kanunu'nun 63 ve 147. maddelerine atıfta bulunulmuştur.
22. Hukuk Dairesi 2017/22925 E. , 2019/13140 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde mikser operatörü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacıya her türlü hakkının eksiksiz ödendiğini ve davacı iddialarının gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ile bilirkişi raporlarına dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. Somut olayda, davacının imzasını taşıyan ücret bordrolarında fazla çalışma ücret tahakkukları bulunmaktadır. Bilirkişi tarafından bu tahakkuklar belirlenmiş olmasına rağmen, yapılan bu ödemelerin hesaplanan alacaktan mahsup edildiği ek bilirkişi raporu hükme esas alınarak hatalı değerlendirme yapılmıştır. Mahkemece yapılacak iş, imzalı bordrolarda fazla çalışma ücret tahakkuku bulunan aylar dışlanmak suretiyle yeniden hesaplama yapılmak üzere bilirkişiden ek rapor alarak çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.