Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8672 Esas 2019/11843 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8672
Karar No: 2019/11843
Karar Tarihi: 22.10.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8672 Esas 2019/11843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2015/8672 E., 2019/11843 K. numaralı kararda çocuğun cinsel istismarı suçu işlendiği gerekçesiyle sanık mahkum edilmiştir. Ancak, sonradan yürürlüğe giren cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi nedeniyle, lehe olan hükmün belirlenmesi için önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararının da dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri
- 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2015/8672 E. , 2019/11843 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.