3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/177 Karar No: 2019/10460 Karar Tarihi: 14.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/177 Esas 2019/10460 Karar Sayılı İlamı
Özet:
3. Ceza Dairesi tarafından verilen 2019/177 E. ve 2019/10460 K. sayılı kararda, sanığın mağdurun kasten yaralanması suçundan mahkumiyetine hükmedildiği belirtilmektedir. Kararda, sanık hakkındaki cezanın, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğu ve temyiz edilemeyeceği vurgulanarak, temyiz isteminin reddine karar verildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığın eksik ceza tayini yapıldığı ve TCK'nin ilgili maddelerine uygun ceza tayini yapılmadığı belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri hakkında detaylı açıklamalar bulunmamaktadır.
3. Ceza Dairesi 2019/177 E. , 2019/10460 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ... hakkında, mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 18.12.2015 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin bu karara yönelik itirazının reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında mağdur ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın yaralama eylemi neticesinde müştekinin kemik kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanması karşısında; aynı olayda birden fazla nitelikli halin (TCK’nin 87/3 ve 87/1-d) bir arada bulunması nedeniyle TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesi dikkate alınarak, TCK"nin 86/1. maddesine göre temel ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e. maddeleri uyarınca belirlenen hapis cezasının TCK"nin 87/1-d. maddesi uyarınca arttırımı esnasında 87/1-d.maddesi yerine 86/1-d. maddesi yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olduğundan ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu hususlar infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.