Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında: TCK"nın 297/1-2. cümle, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- Sanıklar ... hakkında: TCK"nın 297/1-2. cümle, 62/1, 53/1, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanıklar ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık ... vasisi, sanıklar ..."ın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Her ne kadar sanık..."ün birden fazla mahkumiyeti tekerrüre esas alınmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih, 2012/1431 esas ve 2013/18 sayılı kararında da belirtildiği üzere, mahkemenin hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği yönündeki iradesini açıkça ortaya koymasının yeterli olduğu, tekerrüre esas alınabilecek bir hükümlülüğün bulunması halinde bu mahkumiyet, birden fazla hükümlülüğün bulunması halinde ise bunlardan en ağır olanı infaz aşamasında kendiliğinden dikkate alınması ve uygulanması mümkün görüldüğünden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın uyuşturucu madde kullandığı dosya kapsamı ile sabit olmakla birlikte uyuşturucuyu ceza infaz kurumunda kullandığı ya da bulundurduğu belirlenemediği gibi, on beş gün önce izinden dönen ve esrar maddesini izinde kullandığı yönünde savunması ve Adli Tıp Kurumunun yerleşik raporlarına göre uyuşturucu maddenin 3 hafta kadar idrar örneğinde tespit edilebileceği anlaşılması karşısında sanığın savunmasının aksine infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçunu işlediğine dair yeterli, her türlü kuşkudan uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından eyleminin TCK"nın 191. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçunu oluşturacağı, sanığın hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.