Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1371 Esas 2019/3696 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1371
Karar No: 2019/3696
Karar Tarihi: 21.02.2019

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1371 Esas 2019/3696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Manisa 2. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından hakaret, tehdit ve yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin reddedilmesi sonrasında yapılan yargılama sonucu, sanığın kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkum edildiği ve önceki hükümdeki hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sonucunda, açıklanması geri bırakılan hüküm aynen açıklandığı belirtilmektedir. CMK’nın 231/11. maddesinde yer alan düzenlemeye göre, mahkemece kendisine herhangi bir yükümlülük yüklenmeyen ve denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, yeniden değerlendirme sonucu, açıklanması geri bırakılan hükümdeki hapis cezası adli para cezasına çevrilmiş ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı belirtilmektedir. Kanun maddeleri olarak CMK’nın 231/11. maddesi ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu kastedilmektedir.

18. Ceza Dairesi 2017/1371 E. , 2019/3696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre hakaret, tehdit ve yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin Manisa 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/549 esas, 2014/58 karar sayılı ve 14/03/2014 tarihli ek kararı ile reddedildiği, bu kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, Dairemizin 2015/12326 esas 2016/38 karar sayılı ve 11/01/2016 tarihli bozma ilamında yalnızca kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükmün konu edildiği gözetilmeden, bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama sonucu hakaret, tehdit ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin yok hükmünde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
CMK’nın 231/11. maddesinde yer alan düzenlemeye göre, mahkemece kendisine herhangi bir yükümlülük yüklenmeyen ve denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, yeniden değerlendirme sonucu, açıklanması geri bırakılan hükümdeki hapis cezası adli para cezasına çevrilmiş ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 21/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.