Danıştay 7. Daire 2019/250 Esas 2021/4726 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/250
Karar No : 2021/4726

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Bakanlığı ... Başkanlığı
... VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Akaryakıt Ürünleri Nakliyat İnşaat Taahhüt Turizm Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, kaynağı belli olmayan akaryakıt bulunduğu tespit edildiğinden bahisle, takdir komisyonu kararına dayanılarak 2010 yılının Ocak ilâ Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması için yapılan düzeltme şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesi'nin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla, olayda, davacı tarafından ileri sürülen iddialar ile uyuşmazlığın herhangi bir kuşku ya da hukuki tartışmaya meydan bırakmayacak şekilde nitelendirilebilecek açık bir vergi hatası kapsamında olmadığı, hukuki bir sorun niteliğinde olduğu, ihtilafın çözümünün maddi olayların ve mevzuatın değerlendirilmesi ve yorumunu gerektirdiği, dolayısıyla düzeltme ve şikayet kapsamında değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Olayda, takdire sevk nedeni olarak gösterilen 07/11/2016 tarihli vergi tekniği raporunda, davacının kaynağı belli olmayan "geçersiz markerli akaryakıt" bulundurduğunun saptandığından bahisle 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun "Müteselsil sorumluluk ve ceza uygulaması" başlıklı 13. maddesinin 4. fıkrası uyarınca sorumlu olması gerektiğinin takdir komisyonuna sevk tarihinden sonra ortaya çıkarılmış olduğu, bu tespit vergi alacağının anılan rapor tarihi itibarıyla zamanaşımına uğramış olduğu gerçeğini ortadan kaldırır kanunen ve hukuken geçerli bir neden olarak kabul edilemeyeceğinden vergilendirme hatası kapsamında değerlendirilerek şikayet başvurusunun kabul edilmesi gerektiği gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulü ile mahkeme kararının kaldırılmasından sonra dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Takdir komisyonuna sevk ile işlemeye başlayan zamanaşımı süresinin durduğu, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. ...Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ... , K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 11/11/2021 tarihinde kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.

X- KARŞI OY :
Temyiz başvurusu; davacı adına takdir komisyonu kararına istinaden, 2010 yılının Ocak ilâ Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle açılan davada verilen cezalı tarhiyatın iptaline ilişkin karara yönelik istinaf başvurusunun reddine ilişkin kararın bozulması istemine ilişkindir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinin 1. fıkrasında vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlayarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmeyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı, 2. fıkrasında ise, vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulmasının zamanaşımını durduracağı, duran zamanaşımının mezkûr komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren kaldığı yerden işlemeye devam edeceği, ancak işlemeyen sürenin her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamayacağı belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davaya konu vergi ve cezaların tarh zamanaşımı süresi dolmadan 13/11/2015 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği, 22/11/2016 tarihli takdir komisyonu kararı ile matrah takdir edildiği, tarhiyatlara ilişkin ihbarnamelerin de 07/12/2016 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
Bu durum karşısında, söz konusu vergilerin zamanaşımına uğradığından söz edilemeyeceğinden, uyuşmazlığın esasının incelenmesi suretiyle yeniden karar verilmek üzere Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği oyu ile, Dairemiz kararına katılmıyoruz.