Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7175 Esas 2019/11827 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Çayeli Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Cinsel taciz, hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince katılan ..."e yönelik cinsel taciz suçundan dolayı sanık hakkında açılan kamu davasında eylemin hakaret suçunu oluşturduğunun belirlenmesi karşısında sanığa 5237 sayılı TCK"nın 125/1. maddesinin tatbiki ihtimaline binaen ek savunma hakkı verildikten sonra bu suçtan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyip, ek savunma hakkı tanınmaksızın, anılan maddenin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi ihlal edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
Sanığın, suç tarihinde katılan ..."ya "neden açmıyorsun", "resmim hoşuna gitti mi canım" şeklinde gönderdiği mesajlar ile telefonla aramalarının bütün halinde kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu nazara alınarak 5237 sayılı TCK"nın 123/1. maddesi ile cezalandırılması gerekirken, eylemler bölünerek ayrıca cinsel taciz suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi,
Sanığın, katılanlara yönelik eylemlerinin hakaret ve kişilerin huzur ve sükununu bozma olarak değerlendirilmesi karşısında, anılan fiillerin 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde düzenlenen uzlaşma hükümleri kapsamında kaldığı gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulandıktan sonra neticesine göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,

Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.