Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4702 Esas 2020/2158 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4702
Karar No: 2020/2158
Karar Tarihi: 17.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4702 Esas 2020/2158 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık Dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın suç tarihleri olarak 20/12/2011 ve 07/01/2012 tarihleri yer almıştır ancak sadece 20/12/2011 tarihi yazılmıştır ve düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya uzlaşma kapsamında olmasına rağmen, uzlaşmanın sağlanamadığı tespit edilmiştir. Sanığın suçlarını işlediği iddia edilen durumlar mahkeme tarafından kabul edilmiştir. Sanığın daha önceki bir davada da benzer bir suçtan hüküm giydiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK 157/1, 62, 52, 53, 58, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. madde fıkraları açıklanmıştır.
15. Ceza Dairesi         2018/4702 E.  ,  2020/2158 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK 157/1, 62, 52, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Gerekçeli karar başlığında, suç tarihi olarak “Katılan ...’a yönelik eyleminde 20/12/2011; katılan ...’e yönelik eyleminde 07/01/2012” tarihlerinin yazılması yerine, yalnız “20/12/2011” tarihi yazılmış ise de, bu hususun mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
    Sanığa atılı dolandırıcılık suçlarının 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanığın, evlendirme vaadiyle katılan ...’i ...isimli bir bayan ile tanıştırdığı, ...isimli bayanın ve bu bayanın isimleri bilinmeyen ablası ile erkek kardeşinin katılan ile beraber ..."ye geldikleri, suç tarihinde akşam saat 22:00 sıralarında ... isimli bayanın, ablasının ve erkek kardeşinin katılanın aldığı yaklaşık 23.000,00 TL"lik ziynet eşyası, elbiseler ve cep telefonunu alıp kaçtıkları,
    Yine benzer şekilde; evlendirme vaadiyle katılan ...’yı ... isimli bir bayanla tanıştırdığı, katılanın..."in ağabeyi olduğu iddia edilen ... ile 2.000 TL süt parası, ..."e 5 adet burma bilezik, giyim eşyası, yüzük vs. alınması ve yine sanığın eşi olan..."e de 1.000 TL verilmesi konusunda anlaştıkları, sonra katılanın sanığın kocası..., ... ve ağabeyi... ile beraber..."ye geldikleri, daha sonra katılanın ...ve ..."i ..."a göndermesinden üç gün sonrası olan suç tarihinde saat 22:00 sıralarında ..."in evdeki ziynet eşyalarını alıp kaçtığı, bu şekilde üzerine atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanları, teşhis tutanakları, TİB yazı cevabı ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Sanığın tekerrüre esas alınan Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/45 Esas, 2011/162 Karar sayılı ilamına konu TCK 157/1 maddesindeki dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, atılı suçlar konusunda kesin delil bulunmadığına, para cezasını ödeme imkanı olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.