İhmal suretiyle görevi kötüye kullanmak suçundan sanık ...’ın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu"nun 144. maddesi atfı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 257/2 ve 62/1 maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun "1" nolu tarifesi uyarınca 360,13 Türk lirası nispi harcın sanıktan tahsiline, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Kara Kuvvetleri Komutanlığı 1. Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 27/05/2015 tarihli ve 2015/71 esas, 2015/167 sayılı Kararının;
Kural olarak ceza yargılamasında harç alınmaması gerekmekte olup bu kuralın tek istisnasını oluşturan şahsî hukuka ait tazminata hükmedilmesi hususu 5271 sayılı Kanun"da düzenlenmemiş olduğundan, 01/06/2005 tarihinden itibaren ceza mahkemelerinde açılan davalarda maddî veya manevî tazminata da karar verilemeyeceğinden ceza mahkemeleri kararlarıyla bu kararlara karşı itiraz, istinaf veya temyiz kanun yollarına başvurulması durumunda herhangi bir harç alınamayacak olması karşısında, mahkemesince sanığın mahkûmiyetine ve kamu zararının giderilmesi şartına bağlı olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip ayrıca nispi harç bedelinin sanıktan tahsiline karar verilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 24/09/2018 gün ve 94660652-105-34-10073-2018-Kyb sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdi kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname münderecatı yerinde görüldüğünden talebin kabulü ile, Kara Kuvvetleri Komutanlığı 1. Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 27/05/2015 tarihli ve 2015/71 Esas, 2015/167 Kararın CMK’nın 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK"nın 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE, 05/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.