Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/20596 Esas 2019/12578 Karar Sayılı İlamı

Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanık ... hakkında 21.12.2009 tarihli verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı TCK.nun 154/1. Madde ve fıkrası uyarınca hükümlülüğüne dair; KANGAL Asliye Ceza Mahkemesinin 17.09.2013 gün ve 2013/75 esas, 2013/168 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi katılan vekili ile sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen, Ceza Genel Kurulu"nun 14.01.2014 gün, 2013/8-222 esas, 2014/6 karar ve 18.02.2014 gün, 2013/8-130 esas, 2014/71 karar sayılı kararları gözetilerek; suçtan zarar gören ..."nin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, tebliğnamedeki temyiz talebinin reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiş ve 5271 sayılı CMK.nın 231/11. maddesine göre denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında açıklanması geri bırakılan kararın aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK.nın 50. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi hukuka aykırı ise de; suç tarihinde 65 yaşından büyük olan ve engel sabıkası bulunmayan sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının, TCK.nın 50/3. maddesi uyarınca 50/1. maddesinde belirtilen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığa yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 10.10.2006 iddianame tarihi olacağı gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında 2002 olarak yazılması,
2- Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan ... yararına, sanık ... aleyhine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. madde ve fıkrası uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "kendisini vekil ile temsil ettiren Hazine lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesinin II. kısmının II. bölümü gereğince 1320,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak hazineye verilmesine"" ibaresinin eklenmesi ve hükmün gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "10.10.2006" olarak düzeltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.