Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/13552 Esas 2018/4832 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13552
Karar No: 2018/4832
Karar Tarihi: 19.04.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/13552 Esas 2018/4832 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıya satışı yapılan ürünler karşılığı düzenlenen irsaliyeli faturanın bedelinin ödenmemesi üzerine başlatılan icra takibinin davalının itirazı üzerine durduğu ve davacının tahsiline karar verilmesini istediği, davalının davanın reddini dilettiği belirtilmiştir. Mahkemece, davacının talebinin kısmen kabul edilerek takibin sadece 2 TL asıl alacak ve 254.89 TL işlemiş faiz yönünden devamına karar verildiği ve davacının icra inkar tazminatı talebinin reddedildiği ifade edilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölümün, HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınırın HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince karar tarihinde 2,080.00 TL'yi geçmemesi nedeniyle temyiz hakkının bulunmadığı belirtilerek temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği aktarılmıştır.
Kanun Maddeleri: HUMK.nun 427/2 maddesi, HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2016/13552 E. , 2018/4832 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile .... Kundura Ve Malz.Paz.San. Ve Tic.Ltd.Şti. Vekili avukat .... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 05/11/2015 gün ve 2015/164-2015/587 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalıya satışı yapılan ürünler karşılığı düzenlenen irsaliyeli faturanın davalıya teslim edilmesine rağmen bedelin ödenmemesi üzerine davalı 4.325,00 TL asıl alacak, 254,89 TL işlemiş faiz olmak üzere toplamda 4.580,09 TL alacağın tahsili amacıyla başlatılan icra takibinin davalının itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına, davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir. davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 5.11.2015 tarihli kararında, davalı tarafından takipten sonra yapılan 4.323,00 TL ödeme dikkate alınarak takibin 2,00 TL asıl alacak, 254,89 TL işlemiş faiz yönünden devamına, davacının icra inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 19/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.